جلوههای بصری یکی از مهیجترین ویژگیهای فیلمهای امروزی است. هر ساله با فیلمهای جدیدی روبهرو میشویم که داستان جلوههای بصری را تغییر میدهند. در طول تاریخ سینما هم فیلمهای زیادی وجود دارند که جلوههای بصریشان باعث حیرت بیننده میشود. تعداد اینگونه فیلمها هم کم نیست، اما هر شخصی ممکن است تعدادی انگشتشمار از این فیلمها را در فهرست علاقهمندیهای خود قرار دهد. نظرسنجیهای زیادی تا کنون انجام شده و برترین جلوههای بصری تاریخ مشخص شدهاند. ۵ فیلمی که در ادامه معرفی میشوند، ۵ فیلمی هستند که پای ثابت رتبههای برتر نظرسنجی از میان مردم و منتقدین هستند.
ماتریکس
فیلم ماتریکس در بهار سال ۱۹۹۹ منتشر شد و بدون هیچ حرف و حدیثی جایزه اسکار بهترین جلوههای بصری را ازآن خود کرد. ماتریکس با صحنههای اکشن خارقالعادهاش، نقطه عطفی در سینما محسوب میشود. معروفترین سکانس آن صحنهای است که شخصیت نئو (کیانو ریوز) در برابر گلولههای شلیک شده به سمتش جا خالی میدهد و دوربین در همین حین دور او میچرخد. جان گتا، مسئول جلوههای بصری این فیلم، برای ضبط این سکانس مجبور شد تا ۱۲۲ دوربین مختلف را به صورت دایرهای دور کیانو ریوز قرار دهد.
بین ستارهای
تا کنون فیلمهای زیادی ساخته شده داستانش در فضا واقع میشود، اما فیلم بین ستارهای یا اینتراستلار ساختهی کریستوفر نولان، در زمینهی جلوههای بصری، حرف تازهای برای گفتن داشت. علاوه بر فضا و سیارات دیگر، در این فیلم یک سیاهچاله و کرمچاله به واقعیترین شکل خود به تصویر کشیده میشود و همچنین وارد فضایی چهاربعدی نیز میشویم. کیپ تورن (فیزیکدان برنده جایزه نوبل) مشاور علمی این فیلم بود. جلوههای بصری این فیلم به حدی درخشان و واقعگرا بود که کیپ تورن توانست بر اساس آن یک مقالهی علمی نیز منتشر کند.
ترمیناتور ۲: روز داوری
قسمت دوم ترمیناتور شاید امروز و با فناوریای که در حال حاضر در اختیارمان هست، خیلی راحت ساخته شود. اما در سال ۱۹۹۱ امکانات به این صورت نبود و دنیس مورن (مسئول جلوههای بصری این فیلم) زحمت زیادی را برای ساخت این فیلم متحمل شد. در نهایت هم برنده جایزه اسکار شد. او برای ساخت جلوههای این فیلم حدود ۱ سال در حال تحقیق بود و بزرگترین چالش او هم به تصویر کشیدن ربات تی-۱۰۰۰ بود که از نوعی فلز مایع ساخته شده بود.
ژوراسیک پارک
همان دنیس مورن که بر روی قسمت دوم ترمیناتور کار کرده بود، مسئول جلوههای ویژهی فیلم ژوراسیک پارک نیز بود و برای اولین بار در سینما، موجودات عظیم الجثه زنده را به روی پرده آورد. مورن برای این فیلم نیز برندهی جایزه اسکار شد. او برای به تصویر کشیدن دایناسورها در این فیلم، از ترکیب تصاویر کامپیوتری و عروسکهای ساختگی استفاده کرد.